Enkele andere overwegingen.

Hoe zal ik dit uitleggen, dit waarom

wat wij vinden niet is
wat wij zoeken?

Laten we de tijd laten gaan
waarheen hij wil,

en zie dan hoe weiden hun vee vinden,
wouden hun wild, luchten hun vogels,
uitzichten onze ogen

en ach, hoe eenvoud zijn raadsel vindt.

Zo andersom is alles, misschien.
Ik zal dit uitleggen.

-Rutger Kopland- (1934)

 

 

 

Ik klop op de deur van de steen
“Ik ben het, doe open.”
“Ik heb geen deur, zegt de steen.

-Oek de Jong- (07-12-2014)

 

 

VLUCHT  MH17

Overal een mening
over hebben kan
maar val ook stil

De meeste mensen
die door geweld sterven
zijn onschuldig

In de volle vlucht
van hun leven
regenen zij neer

brandend als vuilnis
in de bittere geur
van hun verkruimeling

Hun dood is niet het einde
maar het begin
van onze droefheid

-Elly de Waard-  (17-07-2014)

 

 

 

Seid Sand

Ach, du schläfst schon? Wache gut auf, mein Freund!

Schon läuft der Strom in den Umzäunungen, und die Posten sind aufgestellt.

Nein, schlaft nicht, während die Ordner der Welt geschäftig sind!
Seid mißtrauisch gegen ihre Macht, die sie vorgeben für
euch erwerben zu müssen.
Wacht darüber, daß eure Herzen nicht leer sind, wenn mit
der Leere eurer Herzen gerechnet wird!
Tut das Unnütze, singt die Lieder, die man aus eurem Mund nicht erwartet!
Seid unbequem, seid Sand, nicht das Öl im Getriebe der Welt!

-Gunter Eich-

 

 

Als iemand mij nou maar
had opgeraapt
en in zijn zak gestopt
en daar gelaten had,
dat af en toe een hand mij vond,
voelde hoe zacht ik was
en dan weer losliet.
Of op de vensterbank gelegd,
op ‘t nachtkastje,
in een rommeldoos.
De keukenla!
Ik heb nog nooit een reis gemaakt,
ik moest zo nodig wortel schieten.
Als iemand mij nou maar had opgeraapt,
er was niets aan de hand geweest,
ik was kastanjebruin geweest,
ik had geglansd, geglansd,
wat later was ik wat gaan rimpelen,
en dan, nou ja, maar nu,
nu moet ik onvrijwillig transformeren
en niet zo n beetje ook.
En steeds als ik zo ongeveer
gewend ben aan mijn nieuwe vorm,
steeds als ik zo min of meer
geaccepteerd heb
dat ik ben zoals ik ben,
dan ben ik alweer anders.
En als het nu zo was dat ik gekozen had
om zo te zijn, dat ik het wilde:
steeds een ring erbij,
zoveel soortgenoten aan mijn takken
in hun veilig stekelhuis,
zo anders dan ikzelf,
maar wat weet ik het nog goed.

Ik heb het opgegeven
te zijn zoals ik ben.
Ik groei maar mee
met wie ik worden zal.
Af en toe hoor ik
Dat iemand zegt
Hoe mooi ik ben.
In mijn schaduw
gebeuren dingen
die de moeite waard zijn.

-Tjitske Jansen-

 

 

 Ga nu maar liggen liefste in de tuin

de lege plekken in het hoge gras, ik heb

altijd gewild dat ik dat was, een lege

plek voor iemand, om te blijven.

Rutger Kopland 

  

 
 
Adriaan van Dis

  

Rilke

  

Murakami Pelgrimsjaren

Waslawa Szymborska Afscheid

Afscheid

Van Melis vd Hoek

Deventer stadsdichter bij haar afscheid 5 augustus 2017 Johanneke ter Stege

Kafka

Fix you. Cold Play

Adriaan Roland Holst

19 september

momenten

Reve

Huub Oosterhuis

Gedichtenwedstrijd 2010