Een bruin bordje met de tekst:
Kwetsbaar gebied
Geen toegang
Art. 461 W. v. S.

Toch loopt daar een meisje het paadje in naast het bordje. Ze bukt onder de laaghangende takken door en volgt het spoor van platgetrapt gras. Vogels fluiten, lange halen en kwinkelerend. Een koor van kikkers , hoge en lage tonen, rollend en krakend. Als het meisje het water bereikt vliegen eenden klapwiekend omhoog. Slierten nevel. Een bruin vlindertje fladdert in een bundel zonlicht. In de verte loeit een koe. Alsof zij iemand roept.

Zondagmorgen 06.30 uur. De natuur is ontwaakt. De dag begint. Een magisch moment. Het meisje ziet zichzelf weerspiegeld in het water. De zon verwarmt haar rug. Een mens in de natuur, de mooie kwetsbare natuur. In het kwetsbare is het leven het mooist. Dat geldt voor de mens. Dat geldt voor de natuur. Een ieder weet dan wat haar of hem te doen staat. Ook dat meisje.

Jammer dat bruine bordje van Staatsbosbeheer. Er zou op moeten staan:
Kwetsbaar gebied
Zul je voorzichtig zijn?
Art. 1 W.v. Leven.