Bij mij in de straat woonde Henk. Hij was niet zo opvallend aanwezig op de verjaardagsvisites in de buurt. Ik had eigenlijk nog nooit echt met hem gesproken. Op een borrel vroeg hij mij of ik mee wilde werken aan zijn politieke programma “Aan de Keukentafel”. Ik moest dan een week lang de krant lezen en commentaar geven op opvallende zaken in het politieke domein. Ik was verrast dat hij me vroeg, waarom ik? Jij bent altijd nogal uitgesproken en je kunt het goed verwoorden. Ik voelde me gevleid en vereerd en keek ineens heel anders naar die rustige buurman van me. Het programma werd  leuk en ik deed inderdaad een paar pittige uitspraken. Ik was trots op het resultaat en dat was Henk en zijn compaan Bertus ook. Niet lang daarna werd ik gevraagd het program over te nemen, want Bertus stelde zich beschikbaar als raadslid en dan kon je niet tegelijkertijd een politiek programma presenteren. Ik werd gelijk in het diepe gegooid met het presenteren van een politiek debat. Nou daar viel veel op aan te merken. Dat vond Henk ook. En dat liet hij weten ook. Na iedere uitzending kreeg ik  te horen wat er niet goed was. Handen stilhouden! Hoofd stilhouden! Niet zwaaien met je armen! Niet wijzen! Korte vragen stellen! Een  vraag tegelijk stellen, geen twee of drie. Korte vragen! Vriendelijk kijken, niet zo streng! Niet op een antwoord steeds bevestigend antwoorden met ja. En nog veel meer. Het was niet vaak goed. Ik keek na de uitzending eerst angstig en nieuwsgierig naar de reactie van Henk. Als de duim van Henk omhoog ging was het goed, dat wist ik.

Later gingen onze wegen uiteen en kwam er een nieuwe redactie. Henk overleed vrij plotseling. Ik mocht een memoriam uitspreken op HOitv. 

9 Jaar later stop ook ik met het politieke programma wat Henk samen met Bertus Bannink bedacht en vorm gaf. Raadsplein. Het werd mijn kindje. Maar het is mooi geweest. Op naar iets nieuws. Ik krijg lieve reacties. Gister riep iemand me vanaf de fiets: Bedankt he! Hartstikke bedankt!
Het is mooi als mensen iets in je zien en je de kans geven je talenten te onwikkelen. Bedankt LOH, bedankt Henk Piksen, hartstikke bedankt.

Foto: Bouke Meindersma . Van links naar rechts: cameraman Helmich Visser, Henk Piksen, presentator Bertus Bannink en ondergetekende.