Om te huilen. Een regering die uren lang discussieert over een uitlating van Rutte. Pleur op. Plat Haags.  Tot de orde geroepen zelfs door voormalig Green Peace-activist Samson. Uren over een, in mijn ogen althans, vrij onschuldige manier om je ongenoegen kenbaar te maken. Straattaal. Plat Haags. 

Ik ben er overigens van overtuigd dat daar voor de uitzending van Zomergasten door Rutte en zijn VVD omgeving goed over nagedacht is: Rot op? Nee die had Aboutaleb al toch? Duvel op? Hmm. Lazer op? Triggy. Zeg es, wat zouden ze in Den Haag zeggen? Ja op de hockeyclub is het gewoon lazer op man. En dan de rrr hoog achter in je mond, zo’n KinderenvoorKinderen R. Maar in de straat, bij de voetbal, in de Schilderswijk bijvoorbeeld? Uhhh, pleur op? Ja! Dat is hem pleur op! Die wordt t! De taal van het volk! 

En ja hoor. Heel Nederland valt er over heen. Lachende derde Het campagneteam van de VVD. Wat een PR. 

Wat om te huilen is, is dat het in die tijd niet gaat waar over het zou moeten gaan. Alsof er geen belangrijker zaken te bespreken zijn. Het normen- en waardendebat  toegespitst op het taalgebruik. De vorm. Niet de inhoud. Ik moest denken aan een tekening van Peter van Straaten van heel lang geleden die ik nooit vergeten ben. De gehavende zoon die bij zijn welgestelde, in drie delig grijs geklede vader komt. In tranen: Pa ik voel me zo verdomde klote. Waarop de vader reageert: Hè jongen waarom kun je dat nou niet anders zeggen.