het is vroeg in de morgen

de zon kruipt omhoog achter de horizon

flarden mist

jij in het natte gras

een sjekkie

er wordt geroepen, geschreeuwd, gelachen, gestoeid

het wordt stil

langzaam daal je af in het water

verder, verder, steeds verder, tot je verdwijnt in de mist

wij willen nog wat zeggen, nog wat roepen

maar dat doen wij niet

wij huilen

stille zilte tranen

de zon komt op, het kabbelende water, een vogel die roept

wij huilen 

stille zoete tranen 

maar

 
zo was het niet

nee zo was het niet

zo is het niet gegaan