het is vroeg in de morgen
de zon kruipt omhoog achter de horizon
flarden mist
jij in het natte gras
een sjekkie
er wordt geroepen, geschreeuwd, gelachen, gestoeid
het wordt stil
langzaam daal je af in het water
verder, verder, steeds verder, tot je verdwijnt in de mist
wij willen nog wat zeggen, nog wat roepen
maar dat doen wij niet
wij huilen
stille zilte tranen
de zon komt op, het kabbelende water, een vogel die roept
wij huilen
stille zoete tranen
maar
zo was het niet
nee zo was het niet
zo is het niet gegaan