Ja ik zag het goed: ze spuugde. Als een kerel. Shanice van de Sanden. 24 Jaar. Van Surinaamse afkomst. Voormalig kapster. Uit Utrecht. Gevoetbald bij FC Utrecht en FC Twente. Nu bij Liverpool. Op haar 16e gedebuteerd in het Nederlands Elftal. Rechtsbuiten. Supersnel. En ijdel. Nooit zonder make-up het veld op.

Gister bezorgde zij het Nederlands elftal de overwinning met een keiharde pegel. In haar eigen woonplaats notabene. Een mooie dag voor het vrouwenvoetbal. In het stadion 23000 bezoekers. Naar de live uitzending keken gemiddeld 2,1 miljoen mensen. Na het journaal het best bekeken sportprogramma van de 16e juli. En dat op de dag dat Roger Federer voor de 8e keer Wimbledon won en Bauke Mollema een etappe in de Tour de France. Jaja het Vrouwenvoetbal is volwassen geworden.

We hoeven dus niet meer te zeggen dat voetbal niks voor vrouwen is, of niet vrouwelijk. Na gymnastiek en hockey is voetbal de meest beoefende sport door meisjes. In Nederland is meisjes/damesvoetbal de snelst groeiende sport met inmiddels 150.000 leden. Een goeie zaak. De dames laten mooie sport zien. En hoe ze er uit zien? Niet anders dan voetballers. Als sporters. Hele mannelijke maar ook met gelakte nagels, gestifte lippen en kek haar. Tranen en schreeuwen en schoppen. Daar alleen al om is voetbal een belangrijk spiegelbeeld voor meisjes. Emanciperend. Zijn wie je bent, hoe je je voelt. Niet in een rolmodel gevangen. Vrouwelijk en mannelijk. Jongen en meisje. Of een beetje meer van het ene of het andere. 

We gaan ze bewonderen de komende weken. Zou wat zijn als de leeuwinnen in het stadion van FC Twente Europees Kampioen worden op zondag 6 augustus. Ik zal er zijn.