“Je moet weer eens groen en blauw gaan dragen, net als vroeger” , adviseerde een vriendin mij. Er zat verdekte kritiek in op de zwarte broek en de zwarte trui, die ik droeg, had ik de indruk. Groen en blauw, het is waar, het is een prachtige combinatie. Ik hou er van.

Dit weekend was het lente, de zon scheen, het was warm. Ik verliet mijn kamer met veel groen en blauw. Naar buiten: wandelen, fietsen, eten in het gras langs de Regge. Een feest. Een traktatie van groenen en blauwen.

Groen staat voor vernieuwing, natuur. Groen geeft energie en leven. Blauw is de kleur van de hemel. Het symboliseert vertrouwen, loyaliteit, wijsheid, geloof, waarheid. Blauw geeft rust en vrede.

Ik praat regelmatig met een oude man die het moeilijk heeft in het leven. Hij vindt het leven een worsteling en is nog altijd onzeker of hij wel de moeite waard is. Er zijn momenten dat ik me zorgen om hem maak. Hij zegt hele mooie en wijze dingen. Hij heeft een speciaal plaatsje in mijn hart. Ik zou willen dat hij zelf zag hoe mooi en bijzonder hij was.

Hij probeert na al weer een vervelende ervaring voorzichtig zijn leven op te pakken en is bezig zijn huisje wat gezelliger te maken. Zaterdagavond kreeg ik een appje van hem. Hij stuurde een foto van een plant met lange groene bladeren op een kleedje in de vensterbank. Een effen blauw kleedje. Koningsblauw. “Het gaat goed met je”, dacht ik.