Op 18 maart mag ik weer gebruik maken van het democratisch recht mijn stem uit te brengen. Het komt niet in me op daar geen gebruik van te maken. Als je in een democratie mag leven, als je weet hoe zwaar die democratie is bevochten, als je weet hoe het in veel andere landen toegaat: stemmen dus. Voor de Provinciale Staten van Overijssel.

Eerlijk gezegd weet ik nauwelijks wat de Provinciale Staten eigenlijk doen, waar ze over gaan. Heb sowieso niet zo’n provincie-identiteit. Voel me af en toe Nederlander, een beetje een Katwijker, zou mezelf na heel veel jaren een ietsjepietsje Twent durven noemen maar Overijsellaar? (Hoe noem je iemand uit Overijssel eigenlijk?)

Wanneer heb ik voor ’t laatst iets gelezen van een statenlid of gedeputeerde bedacht ik me. Heeft meestal iets te maken met wegen of natuurgebieden. Potjes met geld van de provincie die komen ook wel ‘ns langs. Verslagen van vergaderingen van De Staten? Kan me niet heugen. Maar eens gegoogled: Provinciale Staten. De webpagina van Overijssel was niet beschikbaar. Bij taken van de Provinciale Staten vond ik als eerste dat zij de leden van de Eerste Kamer kiezen, en is dat ook al geen instituut dat ter discussie staat? Inderdaad wegen en natuur, ruimtelijke ordening, inrichting landelijke gebieden, toezicht op verschillende terreinen zoals de milieuwetten en niet onbelangrijk het toezicht op de begrotingen en jaarrekeningen van de gemeenten. In Overijssel houden 47 statenleden verdeeld over 10 partijen zich daar mee bezig. Geen onbelangrijke zaken maar zijn het geen zaken die door andere instanties kunnen worden gedaan? Gemeenten verenigen zich in regio’s en samenwerkingsverbanden. Het provinciebestuur staat daar helemaal buiten. Is de provincie niet gewoon een “overbodige tussenlaag” zoals hoogleraar bestuurskunde Michiel de Vries uit Nijmegen bij de vorige verkiezingen al zei? Een tussenlaag die ook nog eens miljarden kost. Pogingen om de provincie af te schaffen zijn allemaal gestrand. De voorstellen van minister Plasterk het aantal provincies te verminderen en te komen tot een herindeling haalden het niet: geen superprovincies!

Een paar weken geleden uitten boze Groningers hun woede in de Tweede Kamer. Veel gehoorde opmerking: als die aardbevingen in Amsterdam of in Rotterdam, kortom in het westen des lands hadden plaatsgevonden, was er al lang aandacht voor geweest. Helemaal mee eens. En HET argument om de provincies radicaal af te schaffen: als je in Den Haag invloed wilt hebben moet je een rechtstreeks lijntje hebben niet via de hoofdstad van een superprovincie of Groningen of Zwolle. De Provinciale Staten van Groningen hebben niets bereikt voor hun provincie. Zorg dat iemand uit je regio in de Tweede Kamer zit: dat telt. De Twentenaren doen het al jaren: die kiezen niet op een partij, maar op een Twent. Pieter Omtzigt kwam in 2012 als enige met voorkeursstemmen in de Tweede Kamer, nadat hij door het CDA op een onverkiesbare plaats was gezet.

Ja de democratie is een mooi ding. Stemmen heeft zin. Je hebt wel degelijk invloed. 36750 Tukkers bewezen het 12 september 2012. Er gaat geen week voorbij dat je iets van Pieter Omtzigt hoort. Vanuit Den Haag. Want daar gebeurt het. Niet in Zwolle.