Goedemorgen. Een bonuskaart? Koopzegels? Dinozegels?  Kassabon? Nog een fijne dag! 

 Hetzelfde riedeltje honderden keren per dag. En iedere keer met een smile. Altijd vriendelijk, vrolijk. Oogcontact. Ze zullen er wel op getraind worden en misschien menen ze er helemaal niks van, maar ik vind het prettig. Je krijgt het idee dat ze blij zijn je te zien en ze geven je een goed gevoel. Ik zie hoe ze behulpzaam zijn, een praatje maken met een onverzorgde man die een serie blikjes bier van de band haalt. Hoe ze geduldig luisteren naar een oude mevrouw die iets maar niet begrijpt. De mensen achter de kassa in de supermarkt.

Laatst vertelde iemand mij dat haar man iedere dag naar de Albert Heijn gaat bij haar in de wijk. Toen hij ziek was ging zij. Op een morgen  vroeg de caissière naar haar man. ” Ik heb m al  een tijdje niet gezien?” Nadat ze had uitgelegd wat er aan de hand was, vroeg de caissière haar even te wachten. Tien minuten later ging ze naar buiten met een enorme bos bloemen met een lief kaartje eraan.

Het zal allemaal wel slimme strategie zijn, pr, klantenbinding. Ik heb het honderd keer liever dan winkelpersoneel dat je helpt tussen een gesprek door aan het mobiel of pratend met een collega. Een verveelde blik. Die nog net niet zeggen: wat mot je?  Ik denk dat er mensen zijn die moeten leven van het praatje aan de kassa bij Albert Heijn. Ik denk dat de mensen achter de kassa heel belangrijk werk doen. Mooi werk doen. Met aandacht.