De Duitse topfotograaf Peter Lindbergh vindt het oninteressant om lachende mensen te fotograferen. Dat zie je in zijn werk. De fotomodellen kijken vaak melancholisch, zeg maar gerust nors. “Als iemand lacht zie je alleen de lach, niet een gezicht waarop iets te lezen valt”,  aldus de fotograaf.

Een uur lang heb ik geboeid zitten kijken naar de kunstenaar Peter Lindbergh. Topmodellen over de hele wereld raken niet uitgepraat over de geniale kwaliteiten van de Duitse modefotograaf. “Niemand kan je zo op de foto zetten zoals hij dat kan”. 
Maar het mooiste kwam aan het eind van de documentaire. Daar vertelt Lindbergh over een project met gevangenen. Hij liet tot levenslang veroordeelde moordenaars en kinderverkrachters  40 minuten  in de spiegel kijken. Achter de spiegel een camera. Dat wisten de criminelen. Lindbergh wilde niet weten wat een ieder precies had gedaan. Hij filmde hun gezichten. De gevangenen vonden het zwaar om te doen, maar waren achteraf blij en tevreden dat ze mee hadden gedaan. Hij stopte het project dat hij het Testamentproject noemde omdat hij zag dat het uiteindelijk te zwaar voor hen was.” Ga zelf maar eens 40 minuten naar jezelf in de spiegel kijken, je hele leven trekt aan je voorbij.”

De foto hierboven. Ik raak er niet op uit gekeken. Ik ga er niets van zeggen. 

*AvroTros Close Up 23 oktober NPO 2