Op 11 september 2001, het was dinsdag, het was middag, zat ik op mijn kamer. Ik was bezig op de computer. Af en toe liep ik even naar de hal, daar liepen brugpiepers met hun ouders heen en weer. Ze hadden tassen bij zich en plastic zakken. Allemaal voor de introductiedagen. Het was een sombere dag, al een beetje herfstig. Nat en koud. Daar stond ineens aardrijkskunde docent N naast mijn bureau. Opgewonden, ik moest…. Ik begreep niet veel van zijn verhaal, maar ging wel achter hem aan. Naar de aula. Daar stond de tv al aan. Samen met de conciërges en een enkele leraar keken we zwijgend naar de onwerkelijke beelden. We zagen live hoe de tweede toren inelkaar stortte. 

De wereld was voor altijd veranderd. Al Quaida, Osama Bin Laden, War on terror, Quantanamo Bay, terroristische aanslagen. 

Wat was eigenlijk het doel van de met stanleymessen bewapende terroristen van toen. Hetzelfde als dat van de aanslagenplegers van IS: Het vestigen van een Islamitisch wereldrijk naar het model van het kalifaat. De grootste vijand van het Islamitische ideaal is het Westen met haar verderfelijke invloeden. Die in het hart raken, dat was de bedoeling.

En dat is gelukt. Dat wil zeggen, we waren ontdaan en met stomheid geslagen dat dit mogelijk was. 

Maar terugkijkend kun je ook zeggen dat niets van hun doelen is bereikt. De westerse cultuur is niet minder bizar en verderfelijk. En haar invloed is eerder toegenomen dan afgenomen. Toen 7 jaar later op 15 september 2008 de bank van de Lehman Brothers instortte, werd duidelijke hoe rot de bankenwereld in elkaar steekt. En hoe groot haar macht is.  Het kapitalistische Westen raakte in een diepe crisis. Het duurde tot vorig jaar.

Het kapitalisme staat weer recht overeind. Het waren de gewone burgers die de gewonde banken overeind hielpen met massale steun. Miljarden gingen er naar de banken. Zoals het geld voor de failliete Grieken, en dat was heel heel veel, voor een groot deel naar de banken en de overheid ging. Geld van de brave belastingbetaler. De banken saneren en reorganiseren er op los, zijn weer gezond. En gaan gewoon op de oude voet door. Maar het kantoor in het dorp is gesloten. Joris Luyendijk keek achter de schermen in het wereldje van de banken.” Gewetenloze roofdieren zijn het”.

De vijand die op nine eleven werd aangevallen is ook onze vijand.