Dubbele Regenboog op de vroege avond woensdag 8 mei. Toch blijft het voorgevoel. ” Ben er niet gerust op”, zei de man die ik tegenkwam op het station onderweg naar Amsterdam. Dezelfde reacties aan tafel: “Als het maar niet gaat als met Barcelona gisteravond.” Op de app: “Kweenie hoor, raar voorgevoel.” Het klopte. Ruim drie kwartier mochten we geloven dat we toch. Maar helaas. Voorgevoel.  

Het was Jan Vertonghen. Toen Jan Vertonghen zijn neusbrilletje afzette was het gedaan met de pret voor Ajax. De Belg die in 2010 Ajax aan de titel hielp met fenomenaal spel. Vorig jaar voor België een geweldig WK speelde. In de wedstrijd tegen Japan het langste kopbaldoelpunt ooit op een WK maakte. (18,6! meter van de goal). Sterspeler van Tottenham Hotspur. Het leek er even op dat Jan niet mee zou doen nadat hij in de eerste wedstrijd van de halve finale groggy van het veld verdween. Een gebroken neus? Hersenschudding? Tot het laatst bleef het spannend. Maar de onverzettelijke verdediger met de tomeloze inzet stond er. Toch. In de eerste helft nauwelijks zichtbaar. Tot na de pauze. Het brilletje was af. Een kopbal op de lat. En even later staan er gelijke cijfers op het scorebord. In de allerlaatste minuut van de wedstrijd komt uit de voorzet van Jan Vertonghen het beslissende doelpunt. De Vlaamse Amsterdammer noemde de Ajaxfans hem liefdevol. Om zijn inzet, zijn tomeloze energie. Een held. 

Onopvallend verliet hij woensdagavond de arena. Op krukken. Een beschermende laars rond de rechtervoet. Liverpool zal zich niet het zand in de ogen laten strooien. Jan speelt de finale en hij neemt de cup mee naar huis. Zeker en vast.