Een berichtje ergens op de pagina Economie. De 500 rijksten van de wereld kregen er in 2019 1,07 biljoen bij. Wat is een biljoen eigenlijk? Een miljoen is een getal met 6 nullen, een miljard is 1000 miljoen, een getal met 9 nullen. Een biljoen is 1000 miljard een getal dus met 12 nullen. : 1000.000.000.000. Ergens anders in de krant: Op de wereld zijn 800 miljoen mensen ondervoed. Een rekensommetje: Als de 500 rijksten hun bezit van 5,5 biljoen zouden verdelen over 800 miljoen mensen in armoede zouden die per persoon 7000 euro hebben, per gezin een inkomen van ongeveer 30.000 euro. Weg armoede. Misschien te makkelijk gedacht? Misschien. Maar ik snap niet dat al die knappe koppen, die slimme aardbewoners, die grotewoordenpraters met elkaar niet in staat zijn een oplossing te bedenken voor het armoedeprobleem. Want onder die 500 rijksten zit een grote groep superrijken en daaronder rijken, en daar weer onder goedverdienenden en daaronder wij met een gemiddeld inkomen. Waarom niet eerlijk zullen we alles delen? Er is genoeg voor iedereen. Dus delen we samen.

Zou toch moeten kunnen denk ik. Een ideaal. Een droom. En er zijn lichtpuntjes. Er zijn mensen die het gewoon doen. Op hun kleine postzegel. Maar gelukkig ook in de grote mensenwereld. In 2019 de Nobelprijs voor Economie voor Esther Duflo en haar partner, economen die een toaal andere economie voorstaan. En in eigen land Paul Polman van Unilever. Hij zegt: “Hele mensen zijn rijk ten bate van de ander, halve mensen zijn rijke mensen ten koste van een ander”. En: “Bedrijven die er alleen zijn om geld te verdienen hebben geen bestaansrecht”. Goed Polman moest het veld ruimen dit jaar. Maar de toon is gezet. Hij is niet de enige. Het tweede decennium van de 21e eeuw is begonnen. The times they are a changing. Happy new year! Voor jou, voor mij,  voor iedereen!