Dit gedicht van Bertus Aafjes stond op het bureau van Peter R de Vries. Jeroen Pauw las het voor in de speciale uitzending ter nagedachtenis aan de vermoorde journalist. Het typeert de man die in de eerste plaats herinnerd wilde worden als een goede vader. Ik zie er een gebalde vuist bij, een verbeten strijder. Zo wilde hij zijn. Zo wilde hij gezien worden. Oprecht zijn; rechtvaardig, standvastig, trouw.

In een interview met Annemiek Schrijver van 20 jaar geleden vertelt hij waar die strijdbaarheid vandaan komt. Als kind al verzette hij zich tegen gezag, dingen die van boven af opgelegd worden. Als hij het vertelt zie je de afkeer en strijdlust in zijn ogen, zijn mond. Bijna hautain. Het geloof van zijn ouders zwoer hij af. Zijn vader had heel wat met hem te stellen. Een strenge, harde vader die in het verzet had gezeten. Een vader die mensen had geliquideerd, iets waar hij zijn hele leven last van had, maar nooit over sprak.

Peter vertelt in het interview dat hij zich altijd verdiepte in de achtergronden van de dader. “Hoe meer je weet van iemand die een misstap begaat, hoe meer je er van begrijpt”.

Dat gebeurt ook als je de Vries hoort praten over het nest waar hij uit komt. Je ziet hem voor je: het opstandige kind tegen alles wat gezag is en tegelijkertijd de sfeer uit zijn omgeving van het goede doen, opkomen voor de zwakke, recht en rechtvaardigheid. Een rechte rug hebben. Afkeer van onoprechtheid. Niet bang zijn. Niet meelopen. Durven apart te staan. Trouw zijn.

Als we Peter R willen gedenken zouden we dat gedicht van Aafjes maar eens moeten lezen af en toe.

* Foto op omslag boek van Mick van Wely, De R van Rebel over Peter R de Vries

* De Verwondering van zondag 18 juli 2021, een compilatie van een interview uit 2001

* Bertus Aafjes, gedicht Muurbloem uit bundel Het gevecht met de muze 1940