Vandaag zijn ze jarig. Anna en Lola. Anna wordt 12, Lola 11. Ze krijgen vandaag het dagboek van Anne Frank.

Anne Frank kreeg op haar 13e verjaardag (12 juni 1942) een dagboek. Ze schrijft dan in haar dagboek: Ik zal hoop ik aan jou alles kunnen toevertrouwen, zoals ik het nog aan niemand gekund heb, en ik hoop dat je een grote steun voor me zult zijn.

Nog geen maand later zal Anne onderduiken in het Achterhuis, waar het schrijven in haar dagboek de belangrijkste afleiding en vluchtplaats zal worden voor haar, het jongste kind tussen volwassenen in een kleine ruimte. Het helpt haar de dagen door. Ze gaat schrijven over gebeurtenissen, wat ze voelt en wat ze denkt. Ze schrijft korte verhalen en begint een roman. Ze houdt een Mooie-Zinnenboek bij.

Op 28 september 1942 schrijft Anne in haar dagboek: Ik heb tot nu een grote steun aan je gehad, en ook aan Kitty, die ik nu geregeld schrijf. Deze manier om in mijn dagboek te schrijven vind ik veel fijner en nu kan ik het uur haast niet afwachten als ik tijd heb om in je te schrijven. Ik ben o zo blij dat ik je meegenomen heb!

Anne schrijft aan een denkbeeldige vriendin, Kitty, voor wie ze geen geheimen heeft, alles wat er gebeurt, alles wat er in haar omgaat deelt ze met Kitty. Wij, de lezers, wij werden haar Kitty. En we zijn met velen. Het dagboek van Anne Frank werd in meer dan 70 landen uitgegeven. Samen met voetballer Johan Cruijff en de kunstenaars Rembrandt en Van Gogh behoort ze tot de bekendste Nederlanders in de wereld.

Ik hoop dat mijn kleindochters het boek zullen gaan lezen. Desnoods steeds een klein stukje of een paar bladzijden. Ze zullen ontdekken dat ze dezelfde dingen meemaken en dat ze ook wel op haar lijken. Dat schrijven een hele fijne manier is om te vertellen en te ontleden wat er in je omgaat. Dat je niet oud hoeft te worden om wijs te zijn. Dat Anne een bijzonder meisje was, dat nooit de moed op gaf. Dat je verschillende kanten kunt hebben die soms irritant kunnen zijn. En hoe belangrijk het is dat je alles, echt alles kunt zeggen tegen iemand, een vriend, een buurvrouw, een juf, een collega of misschien wel je opa of je oma.

Ik weet precies hoe ik zou willen zijn, hoe ik ook ben… van binnen, maar helaas ik ben het enkel voor mezelf. En dat is waarom ik mezelf een gelukkige binnennatuur noem en andere mensen me een gelukkige buitennatuur vinden. Van binnen wijst de reine Anne me de weg, van buiten ben ik niets dan een uitgelaten geitje. ( Laatste bladzijde uit haar dagboek, 1 augustus 1944, aan Lieve Kitty van Je Anne M. Frank.)

* Anne Frank sterft van uitputting in Bergen Belsen februari 1945