“Klein, gelovig en conservatief”, noemde dj Timur Perlin Nijverdal ter gelegenheid van het eerste Pride Event in het dorp op woensdagavond 13 juli. En dat daar nu een dergelijk evenement werd gehouden was “groot”en “historisch.”

Ik ergerde me aan de stickers die mijn dorp meekreeg van de dj. Om te beginnen met conservatief. Ik zou eerder zeggen traditioneel dan conservatief. De bevolking houdt niet van dikdoenerij en buitenissigheid, reageert argwanend en afwachtend bij veranderingen, maar conservatief? En gelovig? Nou ga zondags maar eens een willekeurig kerkgebouw binnen: vooral heel veel lege banken. Als er één kerkgebouw zou staan in Nijverdal zouden zonder moeite alle kerkgangers van de diverse kerkgenootschappen er in kunnen. “Klein” dan? Een dorp van 24000 inwoners is geen dorpje, maar een flinke plaats. Een plaats die bruist en bloeit dat het een lieve lust is in een prachtige omgeving. Een plaats waar men niet wakker ligt van een transgender in de straat en waar men geen woorden vuil maakt aan een homofiele lijsttrekker van een politieke partij. Waar men af en toe ontzettend kort door de bocht kan zijn; en kleinzielig; en zeurderig; vooroordelerig en onredelijk, bot en alles wat een mens aan onhebbelijkheden kan bezitten. Maar ook: meelevend, sociaal, handenuitdemouwenstekend, sportief, begaan, betrokken, initiatiefrijk, en wat een mens maar aan mooie eigenschappen kan hebben. Gewone mensen dus net als overal. Misschien wat minder open en wat meer bescheiden dan elders. Voor het meerendeel mensen die “klein” willen leven. Zoals in het gedicht van Starik: Geen overdreven sjieke dingen eten, geen jacht, geen villa met een hek, gewoon klein leven. Eigenlijk niks mis mee. Om klein te zijn. En gelovig. En conservatief. Waarom niet eigenlijk?

*Starik schreef het gedicht Klein leven voor een man die dood werd gevonden in een eenvoudig benedenhuis in een oude wijk. Starik schreef het gedicht en las het bij zijn begrafenis. Het ging om een alleenstaande man van 93, nooit gehuwd geweest, in wiens huis een enorme som contant geld in een tas werd gevonden. Niemand in zijn omgeving had er iets van geweten. Hij leefde sober en eenvoudig en deed niets met het geld waar hij een villa of een jacht mee had kunnen kopen. ‘ Eenzame uitvaart‘ is een project dat in verschillende grote steden dichters een gedicht laat schrijven en voorlezen bij de begrafenis van mensen zonder nabestaanden.

* Foto, zicht op Nijverdal, met links de huizen aan de Koersendijk en in de verte textielfabriek Ten Cate, met de voor iedere Nijverdaller herkenbare fabriekspijp, rechts het paadje tegenover het station.