‘Om haar te bedanken, haar vaarwel te zeggen of omdat je dit historische moment wilt meebeleven.’

Duizenden mensen staan langs de kant en bewijzen hun queen de laatste eer. Rustig, stil en met gebogen hoofden. Of alleen maar een korte knik. En als de ‘Funeral Cortège’ voorbij is gaan de Schotten rustig, zonder haast, zonder kabaal huiswaarts. ‘No rush, no events, quiet, this is a day of thougts’, aldus de commentator op de BBC.

Zondag 11 september* rijdt een korte stoet van Kasteel Balmoral naar de hoofdstad van Schotland Edinburgh. Dwars door het prachtige groene land, met haar heuvels, haar bergen, het water en de luchten. Geen zwaailampen, geen vlaggen: een geruisloze stoet zoevend over lege wegen. 7 Auto’s slechts, één motor voorop. 6 Uur doet de stoet er over. In de eerste wagen de kist met het lichaam van koningin Elizabeth. Hier en daar plukjes mensen, dan weer een hele groep. In Edingburgh staat het vol, maar ook daar weinig telefoontjes en vooral stilte. Af een toe een bescheiden applaus.

Een volk neemt afscheid* van haar queen. Ingetogen, respectvol, zo doen ze dat in Schotland. Zelfs het voetbal moest er voor wijken. Engeland is stilgevallen. De queen is niet meer.

*From the time you say goodbye, From the time you say cheerio Will you take a handshake true For your journey as you go? (Vera Lynn)

*Verdriet is de prijs die we betalen voor liefde: Elizabeth 9/11/2001