De foto die ik liever niet had gezien. 4 Jonge mannen houden 4 hoofden omhoog.
De gezichten nog duidelijk herkenbaar als de gezichten van 4 jonge mensen. In het korte moment voor het wegklikken is me vooral het triomfale gebaar bijgebleven. Alsof het om geschoten wild gaat. Jagers die de buit in de lucht houden voor de foto.

Terwijl bij ons de zomerzon maar blijft schijnen brandt de wereld op verschillende plaatsen.
Ik sla de berichten in de krant graag over. ” Wat kan ik er mee, ik kan er toch niks aan doen, voel me er alleen maar machteloos bij”. Tot er een vliegtuig naar beneden wordt geschoten vol Nederlanders. Ineens vraag je je af hoe zit dat nou eigenlijk daar in de Oekraïne. En nu die foto van onthoofde Yezidi in Irak. Wat zijn dat Yezidi? Isis wat is dat voor een club?

In augustus 1914 ontbrandde in Europa de Eerste Wereldoorlog. La Grande Guerre, de Grote Oorlog. Onnoemelijke aantallen slachtoffers en onbeschrijfelijke wreedheden. “En tegelijkertijd scheen de warme zomerzon over het prachtige Vlaamse landschap”. In diezelfde 20e eeuw volgde nog een Wereldoorlog met .. ach dat hoef ik niet te vertellen. Nooit meer oorlog zei men. De Verenigde Naties werden opgericht. Ieder mens moet kunnen opgroeien en leven in een veilige omgeving. Een plek onder de zon voor jou, voor mij, voor de ander.

Maar dat zien we niet. Ook in augustus 2014 staat de wereld in brand.
Een machteloze VN. Regeringsleiders met lege handen. Boze woorden. Sancties. En de strijd duurt voort. Oorlogsmisdaden. Onschuldige slachtoffers. Zonder einde.

De foto die ik liever niet had gezien. Ongeloof dat ik zie wat ik zie. Hoe kan het? Wereldleiders Doe iets! Grijp in! En Nederland, mijn mooie Nederland waar sta jij? Schokkend dat de aanhangers van die moordenaars onder het mom van recht van meningsuiting in Den Haag mogen demonstreren, met stenen gooien,  journalisten aanvallen. Dat we dat moeten aanzien. Onverteerbaar.