Zomer 1991. Een bergetappe van de Tour de France. De zon schijnt over het golvende landschap. Alle bergen bezaaid met supporters. Zelf meegebrachte stoeltjes en tafeltjes en niet te vergeten een koelbox met fris, met koud bier, met wijn. Een parasol. Petjes en kleurrijke kleding. Op de weg de namen van favorieten. Trek er maar een dag voor uit. Je auto ergens kwijt kunnen is al een tour op zich. Maar als je dan eenmaal geïnstalleerd bent, wordt het een feest. Eerst de reclamekaravaan al toeterend. Wat er door de luidsprekers gezegd wordt kun je niet verstaan ook al spreek je Frans. Als de motoren verschijnen weet je dat de wielrenners er aan komen. Voor je het weet is het gebeurd. Zoef daar gaan een paar koplopers, hun namen worden gescandeerd. De stoeltjes zijn in één keer leeg. Iedereen wil er zo dicht bij mogelijk bij zijn. Applaus, aanmoedigen, zwaaien. Daar gaat het peloton, kleine plukjes wielrenners volgen. Het wordt stiller, rustiger. Er komt nog een enkel groepje voorbij. Hier en daar worden stoeltjes en koelboxen opgepakt, parasols ingeklapt. Daar is de bezemwagen al. En ach kijk er voor een wielrenner die compleet stuk zit. Een trage trap, slingerend, de bezemwagen rijdt op de laagste versnelling. Naast ons wordt zijn naam genoemd. Rob Harmeling. Uit Nijverdal. 

Hij zal als laatste binnenkomen, net binnen de tijd over de finish waar hij in de armen valt van Mart Smeets, volkomen uitgeput. Hij rijdt de tour uit en eindigt als laatste. Nummer 158.

Mei 2013. Zinintheater in Nijverdal. De zaal vol wielrenners en sportliefhebbers. Ze zijn samengekomen om afscheid te nemen van Arend Scheppink, oud-ploegleider en grondlegger van de eerste profwielerploeg in Nederland. Een indrukwekkende bijeenkomst. De wielrennerij kwam vaak naar voren in de woorden die werden gesproken. Één van de sprekers vergeleek het afscheid van Arend met het demarreren van een wielrenner uit het peloton. Niet gelost uit het peloton, nee weggesprongen, naar voren, voor de anderen uit. De zaal zat op het puntje van de stoel bij het verhaal van de begenadigde spreker. Rob Harmeling.  

Juli 2020. Geen tour in juli. Geen avondetappes, waar bevlogen oud-wielrenners hun licht laten schijnen over de rit van vandaag. In de studio van de lokale omroep zit er wel één. Een fietsgek die vol bezieling praat over de mooie wielersport en nog veel meer. Het is alsof je onder een waterval staat. In de regen na een periode van droogte. Passie: Rob Harmeling

Foto: Rob Harmeling in studio van lokale omroep HOi.
Uitzending te zien op http://www.hoimedia.com uitzending gemist

Of