“Wat moet ik met zes vrienden? Ik heb niet eens zes vrienden!”, grapte een “vriendin”. Ze reageerde op het advies van premier Rutte na het opleven van het coronavirus om niet meer dan zes vrienden uit te nodigen op je verjaardag bijvoorbeeld. Ik dacht wat langer na over het woord “vriendin” toen ik het opschreef. Wanneer is iemand je vriendin? Je vriend? Spreek je dat samen af? Zet je dat in je profiel van facebook? Je gaat er niet voor naar het gemeentehuis of naar de kerk om het in te laten zegenen, te bevestigen. Je hebt een poos met elkaar opgetrokken heel intensief, heel intiem, je kon het heel goed met elkaar vinden, je deelde van alles met elkaar, je lachte samen, huilde samen, kun je elkaar dan vriendin noemen? Kun je ook eenzijdig van jouw kant iemand je vriendin noemen? Of voor een poosje? Het is wel een speciaal gevoel van binnen dat je weet: jij en ik wij verstaan elkaar. Ik weet precies wie ik een vriend, of in mijn geval meestal, een vriendin zal noemen. Tijd speelt een rol. Je kan uit elkaars gezichtsveld raken. Je verhuist, krijgt een andere baan, de ander is in een andere wereld terecht gekomen, met andere zaken bezig. Je was even heel dicht bij elkaar. Maar op een gegeven moment niet meer. Maak je het dan uit? Of laat je het zachtjes uitdoven? Tijd kan ook vriendschap verdiepen, iemand die meeliep in je leven, niet echt een vriend was, maar wel altijd mee is blijven lopen kan van onschatbare waarde worden. 

Bij het zoeken van een foto bij dit stukje over vriendschap vond ik de foto met de 6 paraplu’s. Ik wilde ingaan op het onderhouden van vriendschap. Want net als in een liefdesrelatie is het van belang zorgvuldig om te gaan met vriendschap. Daarom kun je ook geen tientallen vriendinnen hebben. Als je zes vrienden hebt en je wilt het goed houden en hebben met elkaar zul je daar tijd in moeten steken. Zo versta ik ook de uitroep:” Wat moet ik met zes vrienden!”. En het is zeker niet altijd een goed idee om ze bij elkaar te zetten op je verjaardag. Want één op één daar vindt het echte contact, de echte ontmoeting, de echte aandacht voor elkaar plaats. Neemt niet weg dat de gezelligheid, de vrolijkheid, de verbondenheid van een vriendenclubje van zeven niet te versmaden is. De foto hierboven is van zo een clubje. De Golden Girls, al meer dan 25 jaar door wind en regen. Een foto van 15 jaar geleden. Toen ik de foto omdraaide las ik een handgeschreven nieuwjaarswens: Dat we het beste in onszelf niet kwijtraken, maar mogen behouden en ervan delen naar elkaar toe. En zo is het lieve vriendin. Dat is vriendschap. Ik koester het, voel me er rijk mee. Ik wil je niet kwijtraken. Nog lang niet.

Foto: Golden Girl Gien Klaver